Terminoloji olarak “Bondage / Esaret” temelinde iki farklı kulvar mevcut. Bunlardan birisi Batı (Western) stili dediğimiz “Fusion” diğeri ise “Geleneksel” dediğimiz “Japon” stili. Bu ikisinin arasında hem sonuç hem de süreç anlamında çok büyük farklılıklar mevcut. Bu yazıda kısaca neden biz bondage yerine shibari veya kinbaku kelimelerini kullanıyoruz onu anlatmaya, bu ikisinin arasındaki farklılıkları yazmaya çalışacağız.
WESTERN ROPE BONDAGE
Batı stili ip ile esaret genellikle seksüel amaçlar doğrultusunda yapılır. Bu BDSM’in bir parçasıdır ve aslen ön sevişme denilebilecek bir kurgusu bulunur. Elbette sonucu belirlidir ve bu yönde süreç işler. BDSM pratiklerinin çoğunda olduğu gibi ip esaretinde de batı tarzı bir yaklaşımla estetik mevcuttur. Bu estetiğin amacı ise kısıtlama için iplerin bağlanmasından çok öteye gitmez. Güvenlik ve risk profilleri aynı olmasına rağmen temelde asıl ayraç kullanılan malzemelerle başlar. Batı stili, pamuk, naylon ve benzeri sentetik lifli ipler kullanır. Bu ipler genel anlamda risk profilleri daha düşük, amaca hizmet eden malzemelerdir.
Larks Head
Batı sitili, genellikle “larks head” dediğimiz dinamik bir düğümü sıklıkla kullanır. Çoğunlukla bu düğümle başlanır ve bağlamanın sonunda tüm ipler bu noktada birleştirilerek square knot / kare düğüm (camadan) ile sonlandırılır. Bu zaman kaybettiren bağlama şekli yukarıda da belirttiğim gibi ip esaretine bakışın bir ön sevişme nitelinde olmasındandır. Teknik açıdan pratik düğümler yerine sex role play esnasında tamamen hareketsiz kılmaya odaklanan bağlar kullanılır.
Bir örnek ve Fusion Bondage’in en iyi bilinen temsilcilerinden Two Knotty Boys’un bir videosu ne demek istediğimizi anlatmak için yeterli olacaktır (Video 1 : https://www.youtube.com/watch?v=taTF1frSooQ ).
Pek çok batı stili ip esaret pratiğinde tek hat olarak kullanılır (Video 2: https://www.youtube.com/watch?v=01TWJZLyMHI) ve genellikle bağlama sonrasında iki uç birleştirilir. Bu katlanarak kullanılmıyor demek değildir (Video 3: https://www.youtube.com/watch?v=ZPe0hjflIAA )
Özellikle double column gibi bağlama şekillerinde güvenliğe her ne kadar dikkat edilse de kolların gerilerek durduğu pozisyonlarda (kolların arkada bağlanması gibi) damarlara yapılan bası sebebiyle bağlama risk yaratır.
JAPON STİLİ GELENEKSEL ESARET
Western bondage için bir nevi ön sevişme tabirini kullanmıştık. Geleneksel esaret ise sevişmenin ta kendisidir, herhangi bir seksüel amaç güdülmeyebilir, sadece bir performans için yapılabilir veya sadece rahatlama amacıyla kullanılabilir. Asanawa denilen doğal lifli ipler kullanılır ve geleneksel olarak kullanılan ip türü Jüt’tür. En belirgin özelliği kullanılan ip olmakla birlikte western’in aksine dağcılık veya izcilik düğümleri kullanmaz. Yüzlerce yıllık bir geleneğin; hojojutsu’nun mirasını sahiplenir. Bağlar larks head ile başlamaz, bir düğümle başlar ve mutlaka bir düğümle sona erer, ara bağlar ve başka hatlara geçişler frictionlarla desteklenir. Amaç yine esaret olmasına rağmen gelişigüzel ipleri dolayarak bağlama yapılmaz, daha güvenli ve daha estetiktir.
İpler ortadan ikiye katlanılarak çift katman ve şerit halinde sarılırken, kanuki yaygın bir şekilde ipleri karşılıklı olarak güvene almak için kullanılır, bu da Takatekote (TK) gibi sıkı görünen rahat bağlar yapılmasına olanak verir. Risk profili deneyimlenerek tarihsel bir süreçte iyileştirilerek geliştirilmiş ve mükemmeliyetçi ekoller (ryu) farklı teknikler benimsemişlerdir.
Japon esaretinde her bağ sembolist bir anlam taşır. Bu da Japon stilini özel ve diğerlerinden farklı kılan en önemli özelliğidir. Mesela; büyük Usta Akeshi Denki’nin geliştirdiği ve günümüzde yaygın bir şekilde kullanılanTakete Tasuki-Gake geleneksel japon kimonolarının kollarını bağlamak için kullanılan kumaş şeritten esinlenerek geliştiği bir tekniktir. Bu japon yaşam kültürünün shibariyi ne kadar etkilediğine ve shibariye eklenen hger sembolün bir hikayesi olduğunu gösteren küçük bir örnektir.
