Kanji (漢字, かんじ, Çin Harfi anlamında), Çince yazı karakterlerine Japoncada verilen isim. Bu yazı Japonya’ya Budizm ve Konfiçyüsçü dini metinler yoluyla gelmiştir. İlk olarak Wu Hanedanı zamanında (4-6 yüzyıl), daha sonra Han Hanedanı zamanında (7-9 yüzyıl) ve son olarak 1185–1573 yılları arasında, Çin’den Japonya’ya geniş çaplı yazı geçişleri olmuştur.
Çince karakterler Japon diline girdiğinde Çincedeki okunuşu (On 音, おん) ve karakterlerin kelime anlamlarının Japoncada önceden beri kullanılan söylenişi (Kun 訓, くん) olarak genellikle ikili bir telaffuza sahiptir. Bir karakterin birden fazla on-okuması ve kun-okuması olabilir. Karakterin kullanıldığı yere göre ses değişir. Tek heceli Çin dilinden gelen kanjinin, çok heceli Japon dili için kullanımında sorunlar doğdu. Bu sorunları çözmek için iki özgün Japonca harf dizisi olan Hiragana (平仮名, ひらがな) ve Katakana (片仮名, カタカナ) alfabeleri kanjiden türetilerek oluşturulmuştur.
Yakın dönemde Japonya’daki dil reformları ile kanji kullanımı isimler, sıfat ve fiil kökleri ile sınırlanarak biçimleri sadeleştirildi. Sayıları on binleri bulunan karakterlerin en çok kullanılan 1945 adedinin oluşturduğu Günlük Kullanım Kanjileri (常用漢字, じょうようかんじ, Jooyoo Kanji) ve bu listeye ek olarak kişi isimlerinde kullanılmak üzere 983 karakterlik bir Kişi Adları Kanjileri (人名用漢字, じんめいようかんじ, Jinmeiyoo Kanji) listeleri resmî olarak kabul edildi.
